De Hustinx Stichting looft in Maastricht diverse prijzen uit op het terrein van kunst en wetenschap. Periodiek worden de ingestelde prijzen geëvalueerd en desgewenst aangepast aan de actualiteit. Dit leidde er soms toe dat de bedragen voor prijzen werden aangewend voor nieuwe prijzen en projecten of nieuwe impulsen werden uitgereikt.
Kunst kan in de vrije markt niet altijd overleven. Het perspectief van de kunst en dat van het leven vallen niet altijd samen. Voor starters in de kunstenaarswereld is het vaak extra moeilijk een creatief idee te kunnen realiseren. Financiën om zich te ontwikkelen, zich te onderscheiden en ervaring op te doen ontbreken nog. Maar de drang om de sterke kanten van het aanwezige talent te laten zien en daarvoor draagkracht te verwerven is er wel. De Hustinx Stichting wilde die starters stimuleren door per jaar drie maal een bedrag van € 2.500 voor een project, idee of event te verlenen. Een afgeronde opleiding in een kunstdiscipline werd niet gevraagd: iedereen met een idee kon meedoen. De stimulans stond open voor kunstenaars in alle disciplines van de kunsten. Startende kunstenaars (met een relatie tot Maastricht) werden uitgenodigd om jaarlijks in de periode april tot oktober heel in het kort een voorstel te doen, door de kunstenaar zelf gepresenteerd of door iemand of iets anders. In bijvoorbeeld een youtube-filmpje van maximaal vijf minuten of een maquette of een live-pitch of iets anders werd een voorstel, idee of project-van-het-leven gepresenteerd om zo een door de stichting ondersteunde start van een kunstzinnige carrière te hebben. De kunstenaar moest jonger zijn dan 30 jaar.
De Hustinx-residency had tot doel een aanwijsbare samenwerking tussen kunstinstellingen in Maastricht tot stand te brengen en een impuls te geven aan het culturele leven van Maastricht. Er werd een samenwerking beoogd met een kunstenaar die reeds een indrukwekkend oeuvre heeft gerealiseerd en een internationale carrière heeft opgebouwd. De kunstenaar fungeerde als de culturele trekker van het project, waarmee iets unieks geboden kon worden voor Maastricht.
Het doel van de residency was vooral een proces tussen verschillende partners in Maastricht te ontwikkelen in plaats van een prijs ter beschikking te stellen of een productie te subsidiëren. Deze procesbenadering was het nieuwe element, onontbeerlijk voor de binding die er tussen de verschillende partijen kan ontstaan en voor het genoegen van de samenwerking en voor het plezier van de inhoud. Het doel was dat er een proces van samenwerking werd ontwikkeld dankzij de Hustinxresidency dat er anders nooit zou zijn gekomen.
Maastricht is een stad die kunstenaars aantrekt: mooi, monumentaal en levendig met een bewogen historie, gelegen in een fantastisch landschap. Liggend op een kruispunt van culturen is Maastricht een rijk voedingsgebied met een eigen identiteit waar menigeen gemakkelijk inspiratie opdoet. Dit klimaat heeft het bestuur geïnspireerd om bij gelegenheid van het vijfentwintigjarig jubileum van de Hustinx Stichting voor de periode 1987–2001 de Edmond Hustinxprijs voor de beeldende kunst in te stellen, met een bedrag van 12.500 euro / 25.000 gulden. Het bestuur wilde met de prijs kunstenaars stimuleren die een relatie hebben met Maastricht en die de leeftijd van 35 jaar nog niet hebben bereikt.
Deze prijs kan gezien worden als de voorloper van de Edmond Hustinxprijs beeldende kunst en is in totaal acht keer uitgereikt aan de Jan van Eyck academie aan beeldhouwers, schilders en een grafisch kunstenaar.